ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Σαν τα ηλιοτρόπια
που κοιτούν
κατάματα τον ήλιο,
και στρέφουν
πάντα προς αυτόν
την ύπαρξη τους, πλέρια…
…Όμοια κι εμείς,
βλασταίνοντας
στης χάρης Σου το Βασίλειο,
σε Σένα Θεέ, υψώνουμε
ψυχή και νου και χέρια,
μέσ' 'τους χειμώνες της ζωής,
και μέσ' 'τα καλοκαίρια!..
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ!
ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ:
Λ.Κ.:
Καθόλου άσχημο! Θα μπορούσε να είναι ύμνος στον Ήλιο!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
"...Αλλά και πραγματικά (αν και λανθασμένα), θα μπορούσε το τραγουδάκι να είναι ύμνος προς τον ήλιο!.. Συνέβη κάτι παρόμοιο, λένε, όταν κάποιος απομόνωσε το παιδί του από τότε που γεννήθηκε, ώστε να μην έχει καμία εξωτερική θρησκευτική επιρροή, και το παρακολουθούσε, το παρακολουθούσε, μέχρι που ένα πρωί, παιδάκι πια αυτό, το είδε να γονατίζει και να προσεύχεται... στον ήλιο!..
Γι αυτό λέω ότι η πίστη, το θρησκευτικό συναίσθημα, είναι έμφυτο στον άνθρωπο, που από μόνος του, χωρίς την Αποκάλυψη από το ίδιο το Θείο, χάνει τον προσανατολισμό του και προσκυνάει την κτίση αντί τον Δημιουργό Θεό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου