Παρασκευή 15 Αυγούστου 2008

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
15 Αυγούστου

ΤΡΟΠΑΡΙΟΝ 
 
Εν τη Γεννήσει, την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει, τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε. Μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.

ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ

Την εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον, και προστασίαις αμετάθετον ελπίδα, τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησεν, ως γαρ ζωής Μητέρα, προς την ζωήν μετέστησεν, ο μήτραν οικήσας αειπάρθενον.



ΣΧΕΤΙΚΟ:

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
 
Σίγουρα εθελοτυφλούμε, όταν λέμε ότι «λατρεύουμε» (σαν... «θεόν μετά τον θεό»!) την Παναγία... Όταν ειδωλοποιούμε μια εικόνα της, σκεπασμένη με... χάντρες, λίρες, δαχτυλίδια κλπ, και πιστεύουμε ότι αυτή (ένα μαύρο από τα χρόνια ξύλο, καρβουνιασμένο, μια άμορφη μουτζούρα επιχρυσωμένη) είναι η θαυματουργή, και όχι η ίδια η Παναγία που εικονίζεται σε κάθε εικόνα της... 

«...Εθελοτυφλούμε μάλλον!» 

... Όταν ένας μητροπολίτης κλαίει και οδύρεται μπροστά στις κάμερες της τηλεόρασης, και δηλώνει ότι... «του κλέψανε την Παναγία του», ότι... «του κλέψανε την ελπίδα» (του παγκαριού του;) οι ληστές, και κινητοποιεί ένα ολόκληρο κράτος για την ανεύρεσή της παρά το ότι θεωρείται... «θαυματουργή», και θα μπορούσε να επιστρέψει μόνη της... 

...Εθελοτυφλούμε - Εθελοτυφλούμε!.. 

...«Βοηθήστε στραβοί» (όσοι ανήμποροι) «τον ανοιχτομάτη» (του εκκλησιαστικού μπεζαχτά)... 

«Βοήθαμε φτωχέ» λαέ - ποίμνιο, εμένα τον χρυσοστόλιστο «ποιμένα» σου για... «να μη σου μοιάσω!»... ΑΜΗΗΗΗΗΝ..."

Δεν υπάρχουν σχόλια: