Το τι ανοησία ακούω από αρχαιολάτρες, δεν περιγράφεται!

Οι αρχαίοι αυτοί θεοί, ήταν μεν ανύπαρκτοι ως θεοί, αλλά ήταν υπαρκτοί ως ανώτερες του ανθρώπου δαιμονικές δυνάμεις. Γι' αυτό και ο Χριστιανισμός στη διάδοσή του συνάντησε ισχυρότατη αντίσταση και διωγμούς ακόμη!..

Οι νεοέλληνες, πιστεύουμε πια στον αληθινό Θεό, και όχι όπως οι πλανεμένοι αρχαίοι (αλλά και πολλοί ακόμη, σημερινοί, των θρησκειών της Ανατολής), σε ψεύτικους θεούς και σε ξόανα είδωλα δαιμονικά...
Οι αρχαίοι, ήταν ειδωλολάτρες, διότι πίστευαν ότι τα αγάλματα, ήταν κατοικία των διαφόρων «θεοτήτων» που εικονίζανε. Μέσα στον σκοτισμό της πολυθεΐας τους, οι αρχαίοι Έλληνες, ειδωλοποίησαν και όλα τα εγκληματικά, τα ανθρώπινα πάθη της ατιμίας, και γι' αυτό μεγάλα πνεύματα της εποχής εκείνης όπως ο Σωκράτης, αμφισβήτησαν τους ψεύτικους θεούς, και έγιναν έτσι συνεργοί του αληθινού Θεού στην προετοιμασία του κλίματος για την αποδοχή του κηρύγματος του Αποστόλου Παύλου.

Το τι ανοησία ακούω από αρχαιολάτρες, δεν περιγράφεται!

Έλεγε ένας ότι οι «Ολύμπιοι θεοί», είχαν για παρέα τους, και «αποθεωμένους», κάποιους «πρώην θνητούς»!!!

Έχω να απαντήσω ότι πέρα από αυτήν την πλάνη, οι αρχαίοι Έλληνες, ξέπεσαν τόσο, ώστε απέδιδαν στους πολλούς ψευτοθεούς τους, και όλες τις δικές τους ανηθικότητες! Αυτό, έκανε τους αρχαίους Ίωνες φιλόσοφους να ξυπνήσουν, και να φωνάξουν ότι είναι αδύνατον οι θεοί να είναι και... κακοποιά στοιχεία!!!

Οι αρχαίοι λοιπόν, έκαναν το λάθος να λατρέψουν είδωλα (πέτρινα, ξύλινα, μαρμαρένια), δηλαδή την ύλη, τα κτίσματα, διότι δεν γνώριζαν τον Κτίστη, τον Ένα και αληθινό, τον Δημιουργό, τον «άγνωστο Θεό»!.. Δεν γνώριζαν για την προ του ανθρώπου δημιουργία του άυλου και πνευματικού κόσμου των αγγέλων. Δεν γνώριζαν για την αποστασία του Εωσφόρου και για τους αγγέλους που τον ακολούθησαν. Και έτσι, οι αρχαίοι πρόγονοί μας, έπεσαν στην παγίδα του Διαβόλου (και των δαιμόνων του) με τον Δωδεκαθεϊσμό. Στην ίδια παγίδα που πέφτουν, εντελώς αδικαιολόγητα σήμερα, και οι αρχαιολάτρες, και οι νεοεποχίτες, και οι σατανιστές.
 
Οι αρχαιολάτρες λένε ότι κακώς τους λέμε ειδωλολάτρες!.. Και η Εγκυκλοπαίδεια του Χάρη Πάτση, λέει για τα «ξόανα», τα οποία δεν τα διαχωρίζει από τα «είδωλα», ότι: Τα ξόανα, είναι αρχαίο είδος αγάλματος (ομοίωμα και όχι εικόνα), καμωμένο από ξύλο. Αυτά τα είδωλα - ξόανα (χοντροκομμένα κατασκευάσματα από κορμό δέντρου), οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι... έπεφταν από τον ουρανό! Γι' αυτό τα ονόμαζαν «διηπετή», ότι δηλαδή τα πετούσε ο Δίας!!! Και αυτά, είχαν μέσα στους ναούς τους, μέχρι που έφτασαν στην κατασκευή αγαλμάτων από μάρμαρο. Και στα είδωλα (λέει το ίδιο λεξικό), σύμφωνα με την πίστη των αρχαίων, κατοικούσαν οι... θεότητες εκείνες, τα ομοιώματα των οποίων και αποτελούσαν!!!

Τα ξόανα λοιπόν, δεν έχουν καμία σχέση με τους χριστιανούς, αλλά είναι κληροδότημα των... πρωτόγονων ειδωλολατρών, προς στους αρχαιολάτρες των ημερών μας...

Όταν λέμε σχετικά με τους «αρχαίους θεούς», ότι πρόκειται για ανύπαρκτους μεν θεούς, αλλά για υπαρκτές και ανώτερες του ανθρώπου δαιμονικές δυνάμεις, οι αρχαιολάτρες μας επιτίθενται με οργή!..
Όταν όμως μας «κατηγορούν», για το γεγονός και μόνο ότι... είμαστε συνεπείς με την πίστη μας, τότε δεν έχουμε παρά να χαρούμε. 

Διότι η θέση μας είναι απόλυτη και Αγιογραφική: Είναι τόσον κατά της αθεΐας, σύμφωνα με το «είπε στο βάθος του εσωτερικού του, ο σκοτισμένος από την αμαρτία και σε πώρωση αφροσύνης ξεπεσμένος άνθρωπος, ότι δεν υπάρχει Θεός!», όσον και κατά της πολυθεΐας, σύμφωνα με το «όλοι οι θεοί των εθνικών είναι δαιμόνια, είναι ψεύτικα της φαντασίας και του διαβόλου πλάσματα και επινοήματα».