Λ.Κ.: Καθόλου άσχημο! Θα μπορούσε να είναι ύμνος στον Ήλιο!

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Σαν τα ηλιοτρόπια

που κοιτούν

κατάματα τον ήλιο,

και στρέφουν

πάντα προς αυτόν

την ύπαρξη τους, πλέρια…

…Όμοια κι εμείς,

βλασταίνοντας

στης χάρης Σου το Βασίλειο,

σε Σένα Θεέ, υψώνουμε

ψυχή και νου και χέρια,

μέσ' 'τους χειμώνες της ζωής,

και μέσ' 'τα καλοκαίρια!..

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ!

ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ:

Λ.Κ.: 

Καθόλου άσχημο! Θα μπορούσε να είναι ύμνος στον Ήλιο!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:

"...Αλλά και πραγματικά (αν και λανθασμένα), θα μπορούσε το τραγουδάκι να είναι ύμνος προς τον ήλιο!.. Συνέβη κάτι παρόμοιο, λένε, όταν κάποιος απομόνωσε το παιδί του από τότε που γεννήθηκε, ώστε να μην έχει καμία εξωτερική θρησκευτική επιρροή, και το παρακολουθούσε, το παρακολουθούσε, μέχρι που ένα πρωί, παιδάκι πια αυτό, το είδε να γονατίζει και να προσεύχεται... στον ήλιο!..
Γι αυτό λέω ότι η πίστη, το θρησκευτικό συναίσθημα, είναι έμφυτο στον άνθρωπο, που από μόνος του, χωρίς την Αποκάλυψη από το ίδιο το Θείο, χάνει τον προσανατολισμό του και προσκυνάει την κτίση αντί τον Δημιουργό Θεό!

Έλα μαζί μας...

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΑΦΟΡΑ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΜΠΑΔΗΔΡΟΜΟ
ΜΙΑΣ «ΦΛΟΓΑΣ» ΠΟΥ ΚΑΠΝΙΖΕΙ
ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΑ,
ΚΑΙ... ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΣΚΟΤΟΣ:

Σε πίκραναν πολλοί στο στίβο της ζωής,
η άγνοια σε κράτησε μακριά μας,
στο ψέμα αν ψάχνεις την αλήθεια
δεν θα βρεις
άκουσε τους ψιθύρους της καρδιάς μας:

Έλα μαζί μας σ’ έν’ άλλο στίβο
δώσε την ψυχή σου στο Χριστό,
έλ’ αδελφέ στης αρετής το στίβο,
χάριζε καρδιές στον ουρανό.

Σκυταλοδρόμοι αγάπης θα είμαστ’ αθλητές
στ’ άστρα τα ψηλά ιδανικά μας,
του έργου του Χριστού εμείς συνεχιστές
θα έχουμε για πάντα σύνθημα μας:

Έλα μαζί μας...


Τι ήταν αυτοί οι αρχαίοι αυτοί θεοί; Ήταν λέει, στον Όλυμπο!

Η αλήθεια είναι ότι ήταν μεν ανύπαρκτοι ως θεοί, αλλά ήταν υπαρκτοί ως ανώτερες του ανθρώπου δαιμονικές δυνάμεις. Γι' αυτό και ο Χριστιανισμός στη διάδοσή του συνάντησε ισχυρότατη αντίσταση και διωγμούς ακόμη!.. Χριστός Ανέστη, συνέλληνες αδελφοί!.. Και οι δαίμονες, «όπου φύγει - φύγει», και με την «ουρά» τους κάτω από τα σκέλια τους. Χριστός ανέστη! Και οι νεοέλληνες, πιστεύουμε πια στον αληθινό Θεό, και όχι όπως οι πλανεμένοι αρχαίοι (αλλά και πολλοί ακόμη, σημερινοί, των θρησκειών της Ανατολής), σε ψεύτικους θεούς και σε ξόανα - είδωλα δαιμονικά.

Κάποιοι τώρα θέλουν να μας γυρίσουν πίσω στην ειδωλολατρία; Ή μήπως οι αρχαίοι δεν ήταν ειδωλολάτρες; Ήταν, διότι πίστευαν ότι τα αγάλματα, ήταν κατοικία των διαφόρων «θεοτήτων» που εικονίζανε.

Διαβάζω στην Εγκυκλοπαίδεια του Χάρη Πάτση να λέει για τα «ξόανα», τα οποία δεν τα διαχωρίζει από τα «είδωλα», ότι: Τα ξόανα, είναι αρχαίο είδος αγάλματος (ομοίωμα και όχι εικόνα), καμωμένο από ξύλο. Αυτά τα είδωλα - ξόανα (χοντροκομμένα κατασκευάσματα από κορμό δέντρου), οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι... έπεφταν από τον ουρανό! Γι' αυτό τα ονόμαζαν «διηπετή», ότι δηλαδή τα πετούσε ο Δίας!!! Και αυτά, είχαν μέσα στους ναούς τους, μέχρι που έφτασαν στην κατασκευή αγαλμάτων από μάρμαρο. Και στα είδωλα (λέει το ίδιο λεξικό), σύμφωνα με την πίστη των αρχαίων, κατοικούσαν οι «θεότητες» εκείνες, τα ομοιώματα των οποίων και αποτελούσαν!!!

Και μέσα στον σκοτισμό της πολυθεΐας τους οι αρχαίοι Έλληνες, ειδωλοποίησαν και όλα τα εγκληματικά, τα ανθρώπινα πάθη της ατιμίας, και γι' αυτό μεγάλα πνεύματα της εποχής εκείνης όπως ο Σωκράτης, αμφισβήτησαν τους ψεύτικους θεούς, και έγιναν έτσι συνεργοί του αληθινού Θεού στην προετοιμασία του κλίματος για την αποδοχή του κηρύγματος του Αποστόλου Παύλου.

Δηλαδή, πέρα από αυτήν την πλάνη τους οι αρχαίοι Έλληνες, ξέπεσαν τόσο, ώστε απέδιδαν στους πολλούς ψευτοθεούς τους, και όλες τις δικές τους ανηθικότητες! Αυτό, έκανε τους αρχαίους Ίωνες φιλόσοφους να ξυπνήσουν, και να φωνάξουν ότι είναι αδύνατον οι θεοί να είναι και... κακοποιά στοιχεία!!!

Οι αρχαίοι λοιπόν, έκαναν το λάθος να λατρέψουν είδωλα (πέτρινα, ξύλινα, μαρμαρένια), δηλαδή την ύλη, τα κτίσματα, διότι δεν γνώριζαν τον Κτίστη, τον Ένα και αληθινό, τον Δημιουργό, τον «άγνωστο Θεό»!.. Δεν γνώριζαν για την προ του ανθρώπου δημιουργία του άυλου και πνευματικού κόσμου των αγγέλων. Δεν γνώριζαν για την αποστασία του Εωσφόρου και για τους αγγέλους που τον ακολούθησαν. Και έτσι, οι αρχαίοι πρόγονοί μας, έπεσαν στην παγίδα του Διαβόλου (και των δαιμόνων του) με τον Δωδεκαθεϊσμό. Στην ίδια παγίδα που πέφτουν, εντελώς αδικαιολόγητα σήμερα, και οι αρχαιολάτρες, και οι νεοεποχίτες, και οι σατανιστές.

Και ας σταματήσει πια αυτό το παραμύθι ότι η αντιειδωλολατρική τοποθέτηση, είναι επίθεση κατά των προγόνων μας! Γενικά, όσοι εκφράζουν την «ευλάβεια» στο Δωδεκάθεο και στις προλήψεις που το συνοδεύουν, ξεχνούν πως οι πρόγονοί μας εγκατέλειψαν την πλάνη της ειδωλολατρίας όταν βεβαιώθηκαν ότι η αλήθεια είναι ο Χριστός, ο «άγνωστος Θεός»! Αυτός, που με τόση λαχτάρα περίμεναν.

Διαβάζω στο εγκυκλοπαιδικό λεξικό: «Η πολυθεΐα, ήταν η θρησκεία των ανατολικών λαών: Ελλήνων, Ρωμαίων, Γερμανών, Σλάβων κ.ά. Πρώτοι όμως οι Έλληνες φιλόσοφοι και ιδιαίτερα ο Ξενοφάνης και ο Ηράκλειτος καυτηρίασαν το φαινόμενο της λατρείας των ειδώλων»!

Η σοφία λοιπόν των προγόνων μας, κορυφώθηκε στη συνάντηση με τον Χριστό. Γι' αυτό, οι πραγματικοί υβριστές των αρχαίων Ελλήνων είναι οι νεοειδωλολάτρες: όσοι προσπαθούν απεγνωσμένα να αναβιώσουν παγανιστικές θρησκευτικές δοξασίες. Υβριστές, διότι οι τόσο οι «Αχρίστιανοι» αρχαιολάτρες, όσο και οι «Χριστιανοί» τυπολάτρες των ημερών μας, αποδεικνύουν ότι δεν μπορούν να συμπορευτούν με την προγονική μας σοφία.

«Ήταν φώτα, χίλια φώτα, μα δεν ήτανε το Φως!»

Ζητώντας το φως

-Νυχτωμένοι στρατοκόποι,
στα σκοτάδια που γυρνάτε,
σαν τι να ’ναι που ζητάτε;
Τόσος δρόμος, τόσοι κόποι
μεσ’ στο σκοτεινό στρατί
τ’ ανηφορικό, γιατί;
νυχτωμένοι στρατοκόποι;

Να! Σε λίγο αρχίζ’ η μπόρα:
Σύγνεφα, βροντή, καπνός.
Και το λιγοστό αστροφώς
που σιγοφέγγει τώρα
όπου ναν’ κι αυτό θα σβύσει.
Και σεις τρέχετε, γυρνάτε,
λες και βιάζεστε να πάτε
σε νυκτερινό μεθύσι.

Τόσος δρόμος, τόσοι κόποι!
σαν τι να ’ναι που ζητάτε
στα σκοτάδια που γυρνάτε,
νυχτωμένοι στρατοκόποι;

-Τι ζητάμε; Φως, διαβάτη;
Είν’ ο πόθος ο βαθύς
κάθε ανθρώπινης ψυχής.
Σαν ποιο ναν’ το μονοπάτι,
που στο Φως θε να μας φέρει;
Αχ! κανείς μας δεν το ξέρει.

Φως ζητάμε, Φως διαβάτη.
Πήραμ’ ένα γιδοστράτι
Και χαθήκαμε στα σκότη,
απ’ την πρώτη μας τη νιότη,
και ζητάμε κι όλο πάμε
κι όσο πάμε και ζητάμε.

Πόσα χρόνια πάνε τώρα;
Χίλια; Δυό χιλιάδες; Τρεις;
Μέτρησέ μας τα αν μπορείς.
Με την ίδια πάντα φόρα,
Στο σκοτάδι, στ’ αστροφώς,
τριγυρνάμε σαν αλήτες,
νυχτωμένοι, παρωρίτες,
και γυρεύουμε το Φως.

Πήγαμε στη Βαβυλώνα,
στο Θιβέτ, στην Καρχηδόνα,
στης Αιγύπτου τις ερμιές.
Μας εμάθαν όλοι οι δρόμοι
κι όλες οι νεροσυρμές
ως την Κίνα κι ως τη Ρώμη.

Τίποτα! Νεκρές ελπίδες!
Δεν ευρήκαμε παρά
λιγοστές χλωμές ακτίδες.
Φως ζητάμε, Φως, διαβάτη.
Ξαναπαίρνουμε φτερά
και πετάμε νύχτα - μέρα
απ’ τον Νείλο στον Ευφράτη
κι ως τις θάλασσες κι ως πέρα.

Τρέξαμε στο Καπιτώλιο
και στον βράχο τον αιώνιο,
κι ανεβήκαμε κι αυτές
του Ολύμπου τις κορφές.

Μα και δω η χαρά σαν πρώτα
σβύστηκε σαν λευκαφρός:

Ήταν φώτα, χίλια φώτα
μα δεν ήτανε το Φως...

Και κινήσαμε και πάλι
Και ριχτήκαμε ξανά
στα λαγκάδια, στα βουνά,
στα σκοτάδια και στην πάλη.

Και γυρνάμε σαν αλήτες,
νυχτωμένοι παρωρίτες
στο σκοτάδι, στ’ αστροφώς.
Αχ! πονόψυχε διαβάτη,
πες εσύ, ποιο μονοπάτι,
θα μας φέρει προς το Φως;

-Κουρασμένοι στρατοκόποι,
που σας είδαν τόσοι τόποι,
που σας θόλωσαν το μάτι
καταιγίδα, ανεμοζάλη,
δίψα, θλίψη, φόβος, μπόρα,
πάρτε και το μονοπάτι
το φτωχό, που θα σας βγάλει
προς της Βηθλεέμ τη χώρα.

Είν’ το ίδιο το στρατί
το ματόβρεχτο που φθάνει
στο μαρτυρικό στεφάνι
κι ως το Γολγοθά κρατεί.
Ακολουθάτε το, ακολουθάτε:
Απ’ τη Φάτνη ως το Σταυρό
μπόρεσα και γω να βρω
τ’ άυλο Φως π’ αναζητάτε.

Γεώργιος Βερίτης (ή Αλέξανδρος Γκιάλας)



2 ΣΧΟΛΙΑ:


stavroula:
Ti mou 8umhse auto to poihma!!!
To eixame apageilei se mia ap tis e3ormhseis mas, ws
xaroumenes agwnhstries se kapoia nosokomia!
Arxes 10etias 80! Omorfes anamnhseis, idiaitera otan 8umamai
ta proswpa polwn nosuleuomenwn!
Na' ste kala.


ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
Και σ’ έμενα, παρόμοιες αναμνήσεις ξυπνά το ποίημα αυτό το οποίο και τραγουδούσα στα νιάτα μου, ακούγοντας την σχετική κασέτα της χορωδίας των «Χριστιανικών Μαθητικών Ομάδων», διότι τότε (δεκαετία του ’70) είχαν κιόλας μελοποιηθεί οι στοίχοι αυτοί του Βερίτη.


(Από το εξαφανισμένο ιστολόγιο μου "ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ")

Πώς γιορτάσαμε, και, φέτος το Πάσχα;

Πώς γιορτάσαμε, και, φέτος το Πάσχα;

Γιορτάσαμε έτσι ώστε να βρίσκει και σε εμάς εφαρμογή ο λόγος της Παλαιάς Διαθήκης σύμφωνα με τον οποίον ο Θεός... «μισεί» τέτοια πανηγύρια;

Ας δούμε κάποια περιστατικά, και ας βγάλουμε συμπέρασμα:

Μια κυρία από την Ελλάδα που βρέθηκε (για θρησκευτικό τουρισμό) στα Ιεροσόλυμα, δήλωνε μπροστά στην κάμερα, προχθές, ότι βρισκόταν εκεί μόνο και μόνο για να δει το «άγιο φως»!..

Τρία παιδιά (νέοι άνθρωποι) τραυματίστηκαν σοβαρά χτες τη νύχτα, εδώ στην Ελλάδα, από τα βεγγαλικά τους, και μεταφέρθηκαν με αεροπλάνο (από Κρήτη και αλλού) στο ΚΑΤ.

Ηθικοί αυτουργοί πρέπει να θεωρηθούν οι εκκλησιαστικοί ηγέτες που ανέχονται ή και ενθαρρύνουν τέτοια έθιμα.

Δυο ενορίες στην Χίο, για παράδειγμα, κάνουν κάθε χρόνο ρουκετοπόλεμο με χιλιάδες ρουκέτες που εκτοξεύουν η μια στην άλλη! Είναι βλέπετε πολλά τα λεφτά από τον τουρισμό που ανθίζει στο νησί τέτοιες μέρες εξ αιτίας του εθίμου αυτού. Λέτε και οι ενορίες να μην έχουν και αυτές τις απολαβές τους από αυτό; Αλλιώς, πώς ανέχονται μια τέτοια κατάσταση;

Την ώρα της μάχης, νεαροί στη Χίο δήλωναν με θράσος μπροστά στις κάμερες ότι έχει πάει 12. 30 η ώρα (μετά το «Χριστός Ανέστη») και αυτοί συνεχίζουν να πολεμούνε! Ωραίοι Ορθόδοξοι, ε; Ωραίοι ενορίτες, ε; Αντί να εκκλησιάζονται, δαιμονίζονται με το συγκεκριμένο έθιμο!

Οι κάμερες όμως, μας έδωσαν πλήρη εικόνα και από την «Ανάσταση» στον μητροπολιτικό ναό της Αθήνας:

Αστείος ήταν (ο συμπαθής κατά τα άλλα) επίσκοπος Ευθύμιος που λόγω ηλικίας (και όχι μόνο) αγκομαχούσε να προλάβει τους άλλους που κατευθύνονταν προς την εξέδρα που είχε στηθεί στην πλατεία. Ευτυχώς, δεν είχαμε κανένα ατύχημα, και με αυτόν, παρόμοιο με αυτό του Ιερώνυμου... Ευτυχώς!..

Βέβαια, λόγω της παρουσίας των επισήμων, ο απλός λαός ήταν περιφραγμένος (σαν τα ζώα) σε απόσταση από τα τεκταινόμενα! Στην εξέδρα φυσικά, κάποια πολιτικά πρόσωπα πλαισίωναν τους παπάδες, ή μάλλον ήταν αντικριστά με αυτούς, ενώ πίσω ακριβώς από τους παπάδες φιγουράριζαν κάποιοι αντιπρόσωποι των αιρετικών, όπως κάποιος περίεργος τύπος με μια κουκούλα, όπως ένας παπικός, κλπ, προς τους οποίους ο ταλαίπωρος Επίσκοπος (σαν κουρδιστός κουμπαράς ήταν με όλα του τα άμφια) πρόσφερε τον Σταυρό (μετά την Ανάσταση) για να τον ασπασθούν και αυτοί, μετά τους πολιτικούς επισήμους, τιμής ένεκεν!

Οι υπόλοιποι, τα ζώα είπαμε, παρακολουθούσαν αδιαμαρτύρητα τα αίσχη αυτά να συμβαίνουν μπροστά στα ματιά τους. Κάποιοι δε από τους ντεμί επισήμους που ήταν παρατεταγμένοι στην πρόσοψη του ναού, έκαναν διάφορα άλλα πράγματα, όπως τους απαθανάτισε η κάμερα όταν έκανε ένα πλάνο «σάρωση»: Άλλοι χασμουριόνταν, και άλλοι (με το «Χριστός Ανέστη») άναψαν αμέσως τσιγάρο!!!..

Πώς γιορτάσαμε, και, φέτος το Πάσχα;

Γιορτάσαμε έτσι ώστε να βρίσκει και σε εμάς εφαρμογή ο λόγος της Παλαιάς Διαθήκης σύμφωνα με τον οποίον ο Θεός... «μισεί» τέτοια πανηγύρια;

ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΛΕΤΕ;

Γλωσσικό λάθος; Ανέστη Χριστός και.. «πεντακόσιοι» δαίμονες!

Και, πέρσι: Πανδαιμόνιο (και δαιμονοληψία;), με το «άγιο φως» στα Ιεροσόλυμα!

Είναι πράγματι διάκονοι της Εκκλησίας;

ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ (ενθρονιστήριος λόγος):

«...Εμείς, οι διάκονοι της Εκκλησίας δεν υπάρχουμε για να αντιπαραθέτουμε επιμέρους απόψεις εναντίον άλλων απόψεων ή ιδεολογικές αντιλήψεις έναντι άλλων ιδεολογιών...»

Saturday, 16 February 2008. (greece.flash.gr) 

Δηλαδή; «Βλέπε, άκου, σώπα» θα είναι; Τότε λοιπόν, γιατί να υπάρχουν;

Εσείς φίλοι αναγνώστες, τι λέτε; Είναι πράγματι διάκονοι της Εκκλησίας; Μήπως είναι μόνο όλων των άλλων, των σκοτεινών δυνάμεων, «διάκονοι» - δούλοι;

Ο Τζέρυ, ντυμένος αυτοκράτορας: «Εψηφίσθην, εγώ ο ελάχιστος»

«Εψηφίσθην, εγώ ο ελάχιστος» ήταν τα πρώτα λόγια του 20ου αρχιεπισκόπου της Ελλαδικής Εκκλησίας μητροπολίτη Θηβών Ιερώνυμου, ο οποίος εξελέγη με 45 ψήφους έναντι 27 για τον Σπάρτης Ευστάθιο στη διαδικασία που πραγματοποιήθηκε παρουσία του υπουργού Παιδείας Ευρυπίδη Στυλιανίδη, κεκλεισμένων των θυρών στη Μητρόπολη Αθηνών.

alphatv.gr

Δι’ ευχών τοιούτων «αγίων» «Μακαριότατε», οι «αλλαγές» σας;

Για κάποιες «αλλαγές» κάνατε λόγο, έτσι αόριστα, στην πρώτη σας συνέντευξη, σε οικονομική μάλιστα εφημερίδα (στον «κόσμο του επενδυτή) μακ. Αρχιεπίσκοπε Ιερώνυμε!
Με αυτήν την αφορμή θα ήθελα να σας ρωτήσω αν είναι στις προθέσεις σας να βελτιώστε και την δική σας εικόνα ως Επισκόπου της Εκκλησίας μας.
Ξέρω, δεν σας αρέσει να σας δείχνουν τα κανάλια, εσάς, όπως διαδίδεται. Καλώς ή κακώς όμως η εικόνα σας θα είναι, θέλετε δεν θέλετε, σε πρώτη ζήτηση στα κανάλια και στις εφημερίδες τώρα που γίνατε αρχιεπίσκοπος. Ήδη, η κρατική τηλεόραση (ΕΤ1) βρέθηκε σήμερα Κυριακή στην μητρόπολη σας, στην Λιβαδειά, για να μεταδώσει την λειτουργία στην οποία χοροστατείτε, εκεί.
Σας είδαμε πάνω στο δεσποτικό, πλαισιωμένο από τους ιερείς σας, να φοράτε και εκείνο το άμφιο με την ουρά, που κατά τις κινήσεις σας στο ναό χρειάζονταν δυο διάκοι να την κρατάνε (την ουρά!) σπεύδοντας κάθε φορά να ευθυγραμμιστούν με τις κινήσεις σας. Άλλος διάκος ήταν επιφορτισμένος να σας φτιάχνει το ύφασμα, την κορδέλα από το καλιμαύκι σας!
Σας λένε «παπά», για να υπογραμμίσουν το πόσο απλός είστε. Είναι όμως εικόνα απλότητας όλα αυτά;
Ακούσαμε και την χορωδία να σας ψέλνει τα «πολλά έτη». Άλλο πάλι αυτό! Να ακούμε περισσότερα «εις πολλά έτη δέσποτα» παρά «Κύριε ελέησον», σε λειτουργίες που χοροστατείτε!!!.. Δεν το καταργείτε αυτό (να μια απλή αλλαγή, «παπά» μου), μη τυχόν και λειτουργήσει αρνητικά όπως και στον Χριστόδουλο;
Παπάς, «απλός» ε; Όπως απλός και ο Χριστός; Δεν νομίζω! Μια κουστωδία από δεσποτάδες είδαμε να σας πλαισιώνουν στην χοροστασία σας σήμερα! Ντυμένοι όλοι σας (μισή ντουζίνα, συν ένας χωρίς μίτρα) με την αυτοκρατορική σας, την χρυσοστόλιστη στολή! «Παπάδες», ναι, αλλά της Παλαιάς Διαθήκης, ε; Φαρισαίοι, και βάλε!!!..
Τι τις θέλετε τις βαρύτιμες αυτές στολές, που σας κάνουν σαν μπόγους (εις διπλούν, αν είστε ήδη χοντροί) και που σας δυσκολεύουν στις κινήσεις σας (σαν να έχετε συγκαεί, περπατάτε), και που ακόμα και το σημείο του σταυρού δυσκολεύεστε να κάνετε, φορτωμένοι όλα αυτά τα πράγματα;
Στηθήκατε μετά όλοι οι μιτροφόροι (τι το θέλετε αυτό το αδαμαντοστόλιστο «καθίκι» στο κεφάλι;), και πέρναγαν καμιά δεκαριά αρχιμανδρίτες, ένας ένας στη σειρά, και σας έκαναν βαθειά υπόκλιση («μετάνοια»)! ...Η «απλότης» εκ μέρους σας, η ξεφτίλα από την δική τους πλευρά ...
«Ευλόγησε Δέσποτα!», του δεσποτάτου της Θήβας (και της Εκκλησίας της Ελλάδος στη συνέχεια)!..
Σας είδαμε και στην ωραία πύλη να λιβανίζετε, μεσ' 'την γκλαμουριά με την μίτρα στο κεφάλι, και με φόντο τον Εσταυρωμένο (μέσα στην άκρα Του ταπείνωση, και με το αγκάθινο στεφάνι στο κεφάλι Του, Εκεινος)!!!
Η εικόνα αυτή (παράσταση) επαναλήφθηκε και από τους υπόλοιπους δεσποτάδες σας, στην ωραία πύλη, καθώς (υποκριτικά) καλούσαν τον Θεό «να επιβλέψει εξ ουρανού»! Τι να δει από σας ο Θεός; Έχει αποστρέψει το πρόσωπό του από τέτοιες σιχαμάρες! Αμφιβάλετε;
Ακολούθησαν εκείνα τα μακρόσυρτα ααααα εεεεε οοοοο (άγιος ο Θεός) που άλλους κοίμισαν και σε άλλους προκάλεσαν έξαψη όπως σε μια κυρία που μίλαγε με την διπλανή της κουνώντας νευρικά μια βεντάλια στο πρόσωπο της!..
Εύστοχο το επόμενο κομμάτι: «Κύριε σώσε τους ευσεβείς»! Ο Θεός να μας φυλάει από εσάς, από τον σκανδαλισμό λόγω και της εικόνας που παρουσιάζετε εσείς το.. «σώμα της Εκκλησίας»! Ένα σωματείο απλού συλλόγου, περισσότερο σοβαρό είναι και περισσότερο σεβασμό προκαλεί από ό,τι εσείς!!!..
Οι χρυσοστόλιστοι παριστάμενοι σας, σήμερα (τους αναφέρουμε για την ιστορία) ήταν:
1. Ο «άγιος» Τρίκης (όνομα και αυτό!), Αλέξιος.
2. Ο «Άγιος» Νικαίας, Αλέξιος.
3. Ο «άγιος» Αυλώνος (τι είναι αυτό;) Ιγνάτιος.
4. Ο «άγιος» Φθιώτιδος (αυτός με το πτώμα του Βησσαρίωνα) Νικόλαος.
5. Ο «άγιος» Χαλκίδος Χρυσόστομος.
6. Ο «άγιος» Φαναρίου (Ισταμπούλ;) Αγαθάγγελος.
Μετά, ακολούθησαν τα «αναγνώσματα» (η Αποστολική και η Ευαγγελική περικοπή) τα οποία δεν ήταν αναγνώσματα αλλά τραγουδήματα αφού δεν αναγνώστηκαν αλλά τραγουδήθηκαν!!!..
Δι' ευχών, των τοιούτων «αγίων» «Μακαριότατε», θα κάνετε τις «αλλαγές» σας;

η Ζεφύρα έγραψε (για Ιερώνυμο Λιάπη): «ΑΥΤΟ, ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ»!!!

Κυριακή, 10 Φεβρουαρίου 2008 1:39 μμ

η Ζεφύρα έγραψε:

«Σας είδαμε και στην ωραία πύλη να λιβανίζετε, μεσ' 'την γκλαμουριά με την μίτρα στο κεφάλι, και με φόντο τον Εσταυρωμένο...
(μέσα στην άκρα Του ταπείνωση, και με το αγκάθινο στεφάνι στο κεφάλι Του, Εκείνος)!!!»
ΑΥΤΟ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ


Σχόλιο στο θέμα:
Δι' ευχών τοιούτων «αγίων» «Μακαριότατε», οι «αλλαγές» σας;

Ιερώνυμος: «Είμαστε διάκονοι του λαού». (Προσκυνήστε με)!!!

Δημοσίευση : 11 Φεβρουαρίου

Το πρωί ο κ. Ιερώνυμος είχε συνάντηση γνωριμίας με τους συντάκτες του εκκλησιαστικού ρεπορτάζ, στη διάρκεια της οποίας τόνισε ότι «δεν είμαστε εξουσία, είμαστε διάκονοι του λαού και σ' αυτό το πλαίσιο θα κινηθεί η συνεργασία με τα ΜΜΕ».

www.kathimerini.gr

Αποκλειστικό: Η πρώτη «προσευχή» του νέου Αρχιεπισκόπου!!!..

Δημοσίευση : 11 Φεβρουαρίου

Ντρεπόμαστε να σε βλέπουμε Κύριε!..
 

Ντρεπόμαστε, εμείς οι «ελάχιστοι» που Εσύ δεν είσαι ΕΞΟΥΣΙΑ (δεν είσαι Αγιότατος, Παναγιώτατος, Σεβασμιότατος, Μακαριότατος κ.λπ.), αλλά αντίθετα είσαι (βλέπεις πόσο στενοχωριέμαι), ...Εσύ είσαι σε άκρα ταπείνωση!!!..

Ντρεπόμαστε, ντρεπόμαστε, ντρεπόμαστε..

Και γι' αυτό, σε καλύπτουμε (γυρίζοντας και την πλάτη) εμείς, οι μιτροφόροι και χρυσοστόλιστοι «αντιπρόσωποι» Σου!!!..

ΑΜΗΝ..

Ιερωνύμου... «σιωπητήριο»!!!..

Δημοσίευση : 12 Φεβρουαρίου

O Ιερώνυμος, αποχαιρετώντας το ποίμνιό του την Κυριακή, στην τελευταία του λειτουργία στη Μητρόπολη στη Λιβαδειά:

...Κάλεσε τους μοναχούς να συνεχίσουν μέσα στη σιωπή να κρατούν την παράδοση, η οποία δημιουργεί πολιτισμό...

http://greece.flash.gr/

Μεταλλαγή, Εκκλησίας: Ήταν του κώλου, γίνεται της κλανιάς!!!

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΟΝΥΜΟΣ:

«...Εμείς, οι διάκονοι της Εκκλησίας δεν υπάρχουμε για να αντιπαραθέτουμε επιμέρους απόψεις εναντίον άλλων απόψεων ή ιδεολογικές αντιλήψεις έναντι άλλων ιδεολογιών...»

Saturday, 16 February 2008. (greece.flash.gr)

Τζέρυ: Εκφραστής συμβιβασμένης (συσχηματισμένης) Εκκλησίας;

Στέλιος Ράμφος (συγγραφέας):

«...Είμαστε όλοι μέρος του προβλήματος και επομένως δεν πείθουν οι «καταγγελίες» από άμβωνος ούτε οι ηθικοπλαστικές κορώνες.

Ο νέος Αρχιεπίσκοπος θα γράψει ιστορία εάν αντιμετωπίσει την Εκκλησία της Ελλάδος ως παράγοντα της ηθικής και πολιτικής εκπτώσεως μιας κοινωνίας, της οποίας αποτελεί θεσμικό εκφραστή συλλογικής πίστεως και εθνικής ταυτότητος. 

Κατ' αυτή την έννοια είναι κρισιμότατο να διαθέτη επαρκή ορίζοντα κατανοήσεως των σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας στην σημερινή εποχή, εποχή πολύ διαφορετική από εκείνη στην οποία γεννήθηκε και ανδρώθηκε η χριστιανική ορθοδοξία...»

(Η Καθημερινή. Κυριακή, 17 Φεβρουαρίου 2008)

Σιωπή Ιερώνυμου: Ούτε γραμμή από μασονική στοά να έπαιρνε!!!

«Προσεκτική στάση χωρίς καμιά δήλωση για το Σκοπιανό τηρεί ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.»


(Ελευθεροτυπία. Παρασκευή, 22 Φεβρουαρίου 2008)


Ο καλύτερος τους!

Γλυκάθηκαν 10 μήνες με την ανυπαρξία φωνής της Εκκλησίας, όσο κράτησε η περιπέτεια του ζωντανού νεκρού (λόγω της ασθένειάς του) Χριστόδουλου, και τρίβουν τα χέρια τους από χαρά (και χειροκροτούν, επαινετικά), τώρα, που ένα πτώμα (αίτημα μασονικής στοάς;) τοποθετήθηκε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο!!!..

Προφητείας (εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ), το ανάγνωσμα!

Το «νέο» (εις τριπλούν) ξύλινο προσωπείο της Εκκλησίας της Ελλάδος!..



«ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να πάρει θέση και γενικώς να ομιλήσει- για το Σκοπιανό ο νέος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.»

(ΤΑ ΝΕΑ. Σάββατο, 23 Φεβρουαρίου 2008)



Σχετικό θέμα:

Σιωπή Ιερώνυμου: Ούτε γραμμή από μασονική στοά να έπαιρνε!!!

Στους ξέφρενους ρυθμούς του καρναβαλιού

Δημοσίευση : 7 Μαρτίου

Στους ξέφρενους ρυθμούς του καρναβαλιού θα "κινηθούν" και φέτος αρκετές περιοχές της Ελλάδας, προσελκύοντας πλήθος επισκεπτών. Εμπνευσμένες από την ιστορία, την παράδοση αλλά και τη σύγχρονη ζωή είναι οι εκδηλώσεις που διοργανώνονται και φέτος, με παρελάσεις αρμάτων, αναβίωση εθίμων, μεταμφιέσεις, φαγοπότι και ξεφάντωμα ως τις πρώτες πρωινές ώρες.

Στον χριστιανισμό, οι Απόκριες (αποχή από το κρέας) συμβόλισαν την περίοδο ξεφαντώματος πριν από την 40ημερη περίοδο ενδοσκόπησης και νηστείας που συνιστά η Σαρακοστή.

Στο Λιτόχωρο Πιερίας, αναβιώνουν έθιμα που έχουν σκοπό τον εξαγνισμό των κακών πνευμάτων και τον εξοβελισμό της κακοτυχίας. Αυτό επιτυγχάνει ο Χορός των βωμολόχων που περιδιαβάζει όλο το χωριό με πειράγματα για όλους τους περαστικούς. Το βράδυ της Κυριακής της Αποκριάς ανάβουν τα κέδρα στις γειτονιές, γύρω από τις οποίες στήνεται ξέφρενο γλέντι.

Το τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς, ο θρύλος του «στοιχειού της Χάρμαινας» αναβιώνει στην Άμφισσα. Θρύλοι και τοπικές παραδόσεις, μιλούν χρόνια για τα «στοιχειά» της περιοχής. Σύμφωνα με το μύθο, «το στοιχειό της Χάρμαινας» αγαπούσε και προστάτευε τους Ταμπάκηδες όπως αποκαλούνταν οι βυρσοδέψες οι οποίοι εξαιτίας της εργασίας του υποχρεώνονταν να βρίσκονται στη βρύση 24ωρα ολόκληρα. Εξ αυτών, πολλοί πήραν όρκο ότι είδαν το «στοιχειό» να τριγυρίζει στην περιοχή και τελικώς να χάνεται στο νερό της βρύσης.

http://www.ant1online.gr/Ereuna

Καρνάβαλος, προς Ελλαδική Εκκλησία: «Συνάδελφοι, μαζί σας!»

Μακαριότατε! Ακούστε την κ. Περπατάρη και σώστε την ψυχή σας

Στα Δωδεκάνησα:

Οι παράδοξοι χοροί των μασκοφορεμένων, οι οποίοι συνδέονται με την αρχαϊκή πίστη στην επάνοδο των ψυχών στη γη, θυμίζουν, σύμφωνα με τον Μιχάλη Μερακλή, τη μεταμφίεση των «Σατανά(δ)ων» στη Χάλκη της Δωδεκανήσου.
 
Σε παρόμοια πίστη βασίζονται οι «Καμουζέλλες» (από το Ισπανικό gambujo = προσωπείο), όπως λέγονται οι μασκαράτες στην Κάρπαθο, τη Λέρο και τη Σύμη. Στο πλαίσιο της καρναβαλικής κοινωνικής ανατροπής του κόσμου βρίσκεται και η φραστική ελευθεροστομία.

«Το τρίψιμο του πιπεριού» (σ.σ. πώς το τρίβουν το πιπέρι του διαβόλου οι καλογέροι), ένα μουσικο-χορευτικό δρώμενο σεξουαλικής ελευθεριότητας, αναβιώνει στο Οθος Καρπάθου, καταδεικνύοντας τη λυτρωτική σημασία του καρναβαλιού για την ψυχοσύνθεση του ανθρώπου..

(Νικολέττα Περπατάρη, υποψήφια διδάκτωρ Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 08/03/2008

Που λέτε, Μακ. κ. Λιάπη, «Το Βήμα» μας λέει... ειδωλολάτρες!

Κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής δεσπόζουν οι Χαιρετισμοί της Παναγίας κάθε Παρασκευή και η λατρεία των νεκρών τα Ψυχοσάββατα. ...κάνουν μνημόσυνα στο νεκροταφείο και προσφέρουν πίτες, κουλούρια και άλλα νηστίσιμα εδέσματα στους γείτονες για να συγχωρήσουν τις ψυχές των νεκρών. 

Από την αρχή του Τριωδίου, λέει ο λαός, οι νεκροί... κόβουν βόλτες στον επάνω κόσμο, γι' αυτό πρέπει να τους καλοπιάσουν για να μη γίνουν... επικίνδυνοι.

Σύμφωνα με την κυρία Καμηλάκη, τα Ανθεστήρια των Αθηναίων (γιορτή των λουλουδιών και των νεκρών) και τα Λεμούρια ή Ροσάλια -Ρουσάλια των Ρωμαίων και Βυζαντινών ήταν γιορτές αφιερωμένες στουςνεκρούς με σκοπό την ευημερία και τη γονιμότητα της γης. 

Όλοι οι λαοί τιμούν τους νεκρούς, με τελετές, δείπνα επιμνημόσυνα (μακαριές), προσφορές καρπών κ.ά.

Έτσι, διαμορφώνεται ένα σύνολο εθιμικών εκδηλώσεων και πράξεων στον κύκλο του χρόνου, με παγανιστικό (ειδωλολατρικό) αλλά και χριστιανικό περιεχόμενο που διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή και από εποχή σε εποχή. 

«Πρόκειται για τα πολύ ενδιαφέροντα έθιμα του λατρευτικού κύκλου, πανάρχαιες αναπαραστάσεις της ζωής και του θανάτου μέσα από τα μαγικοθρησκευτικά δρώμενα του εθιμικού κύκλου, κατά βάση παγανιστικά έθιμα της Αποκριάς και της άνοιξης» αναφέρει η διευθύντρια του Κέντρου Λαογραφίας.

(Από Το ΒΗΜΑ. Κυριακή, 9 Μαρτίου 2008)

Δεν λες κουβέντα, Ιερώνυμε! Τι να πεις; Να, η εκκλησία σου:

Μετά το Πάσχα...

Tης Ελλης Τριανταφυλλου

«Τι έμεινε στην ψυχή από τις άγιες τούτες μέρες στην πρωτεύουσα; Ιδέα δεν έχω. Στο Χαλάνδρι, για παράδειγμα, έμειναν κάτι τσαλαπατημένες πικροδάφνες σε όλο το μήκος του κεντρικού δρόμου που περνάει έξω από την εκκλησία. Δεν άντεξαν τον πόλεμο των βεγγαλικών της Ανάστασης. Ούτε αυτές ούτε τα αυτιά μας.

Έτρεχε ο κόσμος να κρυφτεί στις κούρμπες της εκκλησίας για να γλιτώσει από τα πυρομαχικά της Λαμπρής, που άρχισαν να ρίχνουν με το Χριστός Ανέστη μια παρέα νεαρών, παρατεταγμένων ακριβώς στο απέναντι πεζοδρόμιο από την εκκλησία.

Για την ακρίβεια, αυτοί έδωσαν το σύνθημα της Ανάστασης, αφού οι ψαλμωδίες είχαν χαθεί μέσα στον εκρηκτικό θόρυβο της νύχτας.

Με τα πρώτα βεγγαλικά, άρχισε ο κόσμος να σταυροκοπιέται. Για να γιορτάσει ή για να σωθεί....

Τι άλλο έμεινε από τη γιορτή στην πόλη; Ένας κάδος σκουπιδιών γεμάτος ζελατίνες. Κι αυτός δίπλα στην εκκλησία, που προφανώς είχε παραγγείλει τα λουλούδια στο διπλανό ανθοπωλείο για να στολίσει τον επιτάφιο.»

(H KAΘHMEPINH. Τετάρτη, 30 Απριλίου 2008)

Τυπολατρία στην Εκκλησία;

Τυπολατρία στην Εκκλησία;

ΜΙΑ... ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ( Θρησκευτικά Γυμνασίου)

Ερώτηση:

Παρουσιάζονται και σήμερα φαινόμενα τυπολατρίας στην Εκκλησία; Τι θα έλεγε γι΄ αυτά ο προφήτης Ωσηέ;

Απάντηση:

Τυπολατρία, είναι η υπερβολική προσκόλληση στους τύπους που έχει ως αποτέλεσμα να χάνεται η ουσία.  
Άρα, και σήμερα, όπως και στην εποχή του Ωσηέ, παρουσιάζονται φαινόμενα τυπολατρίας.

Τυπολατρία είναι όταν κάνουμε μία ακανόνιστη κίνηση (σαν να παίζουμε μαντολίνο), αντί να κάνουμε το σημείο του Σταυρού, κανονικά ευλαβικά.

Τυπολατρία είναι το να ποδοπατιόμαστε για να προσκυνήσουμε μια θαυματουργή (;) εικόνα, αντί να προσκυνούμε τιμητικά προς το πρόσωπο που απεικονίζει την κάθε ιερή εικόνα της Εκκλησίας μας.

Τυπολατρία είναι η συνήθεια με τα τάματα. Είναι και ασέβεια αυτό που γίνεται, το να «στολίζεται» δηλαδή η εικόνα (π.χ. της Παναγίας), με χρυσαφικά και διάφορα μπιχλιμπίδια. Το ίδιο τυπολατρία είναι και ο «θρησκευτικός τουρισμός», η εναγώνια τάση μετάβασης των προσκυνητών, πότε εδώ και πότε εκεί νομίζοντας πως έτσι αυτόματα (σαν με μαγικό τρόπο), αγιάζονται.

Τυπολατρία είναι και το να προσκυνάμε τα Δώρα λέει των Μάγων. Τα φερμένα κατά καιρούς από το Άγιο Όρος. Ακόμα και αν είναι αληθινά τα πράγματα αυτά, έχουν συμβολική μόνο σημασία, όπως είχαν και τότε, και δεν είναι αντικείμενα λατρείας.

Τυπολατρία είναι να νομίζουμε ότι ως τυπικά εκκλησιαζόμενοι αγιαστήκαμε κιόλας. Επειδή τυπικά και από συνήθεια λειτουργηθήκαμε. Επειδή στηθήκαμε με τις ώρες και λιβανιστήκαμε και ακούσαμε μακρόσυρτα και ακαταλαβίστικα μουρμουρητά. Και επειδή στο τέλος κοινωνήσαμε χωρίς καμία πνευματική προετοιμασία, και χωρίς να ξέρουμε τι κοινωνούμε...

...ΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΖΟΥΣΕ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΩΣΗΕ, ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕ :

«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΟΥΤΕ ΑΓΑΠΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ, ΟΥΤΕ ΓΝΩΣΗ ΘΕΟΥ.»

Πού κατάντησε η τοπική μας Εκκλησία!

Ετοιμη για τους «Μπότηδες» η Ελένη Μπίστικα της «Κ».

Tης Eλενης Mπιστικα

Χρόνια Πολλά, Χριστός Ανέστη, η στήλη ανέστη και ανέκαμψε από την πανέμορφη Κέρκυρα, και τώρα πρέπει μέσα σε λίγες γραμμές, και με ακόμη λιγότερες φωτογραφίες από έναν ωκεανό εντυπώσεων και χρωμάτων, να ιστορήσει τι είναι αυτό που κάνει ξεχωριστό και αξέχαστο το Πάσχα στο μυροβόλο νησί του Ιονίου!

Καιρός, χαρά Θεού! Στους δρόμους, χαρά λαού! Ενα ατελείωτο πηγαινέλα με τις τρεις Φιλαρμονικές -«Παλαιά», «Μάντζαρος», «Καποδίστριας»- γυμνάσια, λύκεια, με δασκάλους σαν ήρωες του Τσέχοφ, να δίνουν τον τόνο για τον αργό βηματισμό. Ενα! Ενα! Ενα! - οι αδελφές νοσοκόμες του Ερυθρού Σταυρού, με πρώτη την κυρία Λουλού Θεοτόκη, οι Οδηγοί, οι αρχές, οι βουλευτές, Νίκος Δένδιας, Αντζελα Γκερέκου, ο δήμαρχος Σωτήρης Μικάλεφ, λάβαρα, ο Επιτάφιος της Μητροπόλεως με τον Μητροπολίτη κ.κ. Νεκτάριο να προπορεύεται και να ευλογεί με το βλέμμα τούς βαθύτατα θρησκευόμενους Κερκυραίους, το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής.

Και το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, οι τρεις Φιλαρμονικές να παίζουν Μπετόβεν, Βάγκνερ και Αμλέτο, και το ιερό σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνος να προηγείται του Επιταφίου, όρθιος θαυματουργός, και όλη η Κέρκυρα να βλέπει, να σταυροκοπιέται, στους δρόμους, στα ορθάνοιχτα παράθυρα της Παλαιάς Πόλης, στολισμένα με κόκκινα δαμάσκα και μεταξωτά. Και μόλις γίνει η πρώτη Ανάσταση, έρχεται η σειρά του εθίμου του «Μπότη» - πήλινες στάμνες και λαγήνια που είτε άδεια είτε γεμάτα νερό ρίχνονται από ψηλά, από τα μπαλκόνια και τα παράθυρα των αρχοντικών, ενώ ο κόσμος κάτω ζητωκραυγάζει, οι γείτονες στις δίπλα πολυκατοικίες χειροκροτούν, ένα πανηγύρι χαράς που παραπέμπει στην άνοιξη και στην υποδοχή της, με τους τρυφερούς καρπούς να συλλέγονται σε νέα δοχεία ενώ τα παλιά ρίχνονται. 

Αυτή είναι η μία ερμηνεία, μία άλλη θέλει τους Ενετούς να ρίχνουν την Πρωτοχρονιά από τα παράθυρά τους τα παλιά αντικείμενα, για να φέρει ο νέος χρόνος καινούργια. Οι Κερκυραίοι έφεραν το έθιμο στα μέτρα τους και το έκαναν αναπόσπαστη κεφάτη εκδήλωση του Πάσχα. Διαλέγετε και παίρνετε, αλλά όποιος και να ’ναι ο λόγος για το έθιμο αυτό, η ανυπόκριτη χαρά μικρών και μεγάλων, Κερκυραίων και επισκεπτών, Ελλήνων και ξένων είναι ίσως το αποκορύφωμα της συμμετοχής του κόσμου στη λήξη του Μεγαλοβδόμαδου και ο προάγγελος της Αναστάσεως το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου! 

Ολο το κέντρο της πόλης, ο δρόμος στο Λιστόν, η Καποδιστρίου ώς την Αναγνωστική είναι στρωμένοι με σπασμένα κανάτια και όλοι παίρνουν ένα κομμάτι και το κρατούν «για γούρι».

Τη νύχτα τα μεγάλα αρχοντικά που έχουν θέα στη Σπιανάδα, όπου το Πάλκο στην Απάνω Πλατεία, που παίζουν οι μουσικές, καλούν συγγενείς και φίλους για την Ανάσταση. Τα παιδιά στα μπαλκόνια της κυρίας Ιλεάνας Τριβόλη με τις λαμπάδες τους, οι μεγάλοι με την ίδια λάμψη αναμονής στα μάτια, κοιτάζουν τις Φιλαρμονικές, τους μουσικούς του Καποδίστρια, τους Μπλε του «Μάντζαρου», τους Κόκκινους (λόγω λοφίων) της Παλιάς Φιλαρμονικής να μπαίνουν στο απέραντο πάρκο και να παίρνου θέση, παιανίζοντας. Μετά έρχονται οι ιερείς από την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής και ο Δεσπότης με την εικόνα της Αναστάσεως να προηγείται, ανεβαίνουν στο Πάλκο. Τα μεγάφωνα μεταδίδουν τα λόγια του Ευαγγελίου ώς τον ψαλμό με τη χαρμόσυνη αναγγελία «Χριστός Ανέστη», οπότε φωταγωγείται σε δευτερόλεπτα το Πάλκο, σαν διαμάντι μέσα στη σκοτεινιά των δέντρων και την ίδια ώρα από το Παλαιό Φρούριο πίσω αρχίζουν οι καταρράκτες φωτός από τα βεγγαλικά, οι εκπυρσοκροτήσεις από τα πυροτεχνήματα, η νύχτα γίνεται μέρα, ενώ ανταλλάσσονται οι ασπασμοί σε δρόμους, μπαλκόνια, παράθυρα! 

Και μετά, με αναμμένες τις λαμπάδες πηγαίνουν όλοι, πάντα ποδαρόδρομο -το αναγκαίο εθνικό σπορ των Κερκυραίων- στα σπίτια για τη μαγειρίτσα και το αναστάσιμο φαγοπότι.

(«Η Καθημερινή». Τετάρτη, 30 Απριλίου 2008)

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

15 Αυγούστου

ΤΡΟΠΑΡΙΟΝ 

 

Εν τη Γεννήσει, την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει, τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε. Μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.

ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ

Την εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον, και προστασίαις αμετάθετον ελπίδα, τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησεν, ως γαρ ζωής Μητέρα, προς την ζωήν μετέστησεν, ο μήτραν οικήσας αειπάρθενον.

ΣΧΕΤΙΚΟ:

Διάλογοι, σε ιστοσελίδα του Χριστόδουλου.

http://leipsana.blogspot.com/2008/07/blog-post_7539.html

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
 

Σίγουρα εθελοτυφλούμε, όταν λέμε ότι «λατρεύουμε» (σαν... «θεόν μετά τον θεό»!) την Παναγία... Όταν ειδωλοποιούμε μια εικόνα της, σκεπασμένη με... χάντρες, λίρες, δαχτυλίδια κλπ, και πιστεύουμε ότι αυτή (ένα μαύρο από τα χρόνια ξύλο, καρβουνιασμένο, μια άμορφη μουτζούρα επιχρυσωμένη) είναι η θαυματουργή, και όχι η ίδια η Παναγία που εικονίζεται σε κάθε εικόνα της... 

«...Εθελοτυφλούμε μάλλον!» 

... Όταν ένας μητροπολίτης κλαίει και οδύρεται μπροστά στις κάμερες της τηλεόρασης, και δηλώνει ότι... «του κλέψανε την Παναγία του», ότι... «του κλέψανε την ελπίδα» (του παγκαριού του;) οι ληστές, και κινητοποιεί ένα ολόκληρο κράτος για την ανεύρεσή της παρά το ότι θεωρείται... «θαυματουργή», και θα μπορούσε να επιστρέψει μόνη της... 

...Εθελοτυφλούμε - Εθελοτυφλούμε!.. 

...«Βοηθήστε στραβοί» (όσοι ανήμποροι) «τον ανοιχτομάτη» (του εκκλησιαστικού μπεζαχτά)... 

«Βοήθαμε φτωχέ» λαέ - ποίμνιο, εμένα τον χρυσοστόλιστο «ποιμένα» σου για... «να μη σου μοιάσω!»... ΑΜΗΗΗΗΗΝ..."

http://leipsana.blogspot.com/2008/07/blog-post_7539.html

Παναγιώτης Μιχαλόπουλος

Παναγιώτης Μιχαλόπουλος
(Επιστολογράφος - Blogger)
Ξάνθου 66 -16777- Ελληνικό.
Τηλέφωνο: 698 2331071

1. ΥΜΝΟΙ ΚΑΙ ΑΣΜΑΤΑ
http://ymnoiasmata.blogspot.com/
2. Καλόγερος Παΐσιος
http://kalogeropaisios.blogspot.com/
3. Λείψανα
http://leipsana.blogspot.com/
4. Παναγιώτης Μιχαλόπουλος
http://p-michalopoulos.blogspot.com/
5. Άγιο Φως
http://agiofos.blogspot.com/
6. Αγιογραφίες
http://agiograffiti.blogspot.com/
7. ΧΑΙΡΕΤΕ
http://xairete.blogspot.com/
8. ΙΣΛΑΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
http://islamikathemata.blogspot.com/
9. Στολές Δεσποτικές
http://stolesdespotikes.blogspot.com/
10. Αγία Γραφή
http://agiografika.blogspot.com/
11. Χιουμοριστικά
http://humoristica.blogspot.com/
12. ΘΕΜΑΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
http://ecclesiasthemata.blogspot.com/
13. IERONYMOS-B
http://ieronymosb.blogspot.com/
14. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ
http://bartholomaios.blogspot.com/
15. Ρασοφόροι
http://rasoforoi.blogspot.com/
16. Παπική Εκκλησία
http://papismos.blogspot.com/
17. Άγιος Κορυδαλλού
http://agios-korydallou.blogspot.com/
18. Δεισιδαιμονίες
http://deisidaimonies.blogspot.com/
19. Δαρβινισμός
http://darwinismos.blogspot.com/
20. Νεο-Ειδωλολάτρες
http://idololatres.blogspot.com/

«Κάποιοι μπερδεύουν την Ορθοδοξία με την γεροντολατρεία.»!!!

Η "romfaia"
(ΣΥΝΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΡΙΑ), έγραψε:

 

Φίλτατε «αναχωρητή», τις απόψεις μου για το θέμα του γέροντα Παϊσιου τις έχω εκφράσει κατά καιρούς.

Στον παρόντα ιστοχώρο έχει ανοίξει ολόκληρη ενότητα με θέμα «αγιοποίηση νέων αγίων». Το θέμα μας είναι πως κάποιοι μπερδεύουν την Ορθοδοξία με την γεροντολατρεία κάνοντας κακό με αυτό τον τρόπο τόσο στις δικές τους ψυχές όσο και στις ψυχές εκείνων που υποτίθεται πως ευλαβούνται... (των αγίων ή μη γεροντάδων).

Αυτό που έκρινα δεν είναι οι απόψεις ούτε του Παναγιώτη ούτε οι δικές σου, αλλά ο τρόπος με τον οποίο «μπήκες» στο φόρουμ. Και όλα δείχνουν πως γράφτηκες μέλος μόνο και μόνο για να προβάλεις τις όποιες αντιπαραθέσεις σου στον Μιχαλόπουλο. Και δεν θα με ενοχλούσε καθόλου το γεγονός, αν δεν χρησιμοποιούσες φασιστικού τύπου νοοτροπία ...Τα όποια σχόλια και οι χαρακτηρισμοί για άλλα μέλη δεν έχουν θέση εδώ μέσα.

Αν δεν αντέχεις στον διάλογο και στην αντίθετη άποψη το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να πραγματοποιήσεις την απειλή σου (να αποχωρήσεις)....

Παιδονόμο το φόρουμ δεν διαθέτει...

Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 03, 2008 4:47 pm

(Ποστ, στο παλαιοημερολογίτικο «φορουμάπ».)

OIKOGENEIAKOS

Ελλάς, ελλήνων, «χριστιανών»!

29/4
 

Στιγμιότυπο από το χωριό Παχιά Άμμος Λασιθίου όπου όπως και στα περισσότερα μέρη της Κρήτης καίνε τον Ιούδα με μεγάλες φουνάρες.
 

http://www.naftemporiki.gr/

«Εθνικοί»: «Τα έχουν παίξει», για ένα... εκκλησάκι!!!..

Σχετικά με τις αναρχικές αντιδράσεις για την ύπαρξη ναού σε πανεπιστημιακό χώρο:

Ο κ. Δημήτρης Κωστόπουλος, έγραψε πριν από λίγο στο μπλοκ του, στο θέμα του με τίτλο «Χριστιανική ορθόδοξη εκκλησία στον Άρειο Πάγο», τα ακόλουθα: 
«Ο Θεός να μας φυλάει. Άντε και εις ανώτερα βαδίζουμε πρός την ιερά εξέταση. Είπαμε η ιστορία επαναλαμβάνετε.».

Τον επισκέφτηκα, και του άφησα το ακόλουθο σχόλιο:


Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΦΥΛΑΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ, ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝ ΣΤΑ ΕΙΔΩΛΑ ΤΗΣ «ΕΘΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ», ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑΝ ΣΕ ΣΑΤΑΝΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΝΟΣΤΑΛΓΟΥΣ ΤΗΣ.

"Είπαμε, η ιστορία επαναλαμβάνεται".

ΟΙ ΚΤΗΝΟΒΑΤΕΣ & ΚΤΗΝΗ ΑΡΧΑΙΟΙ ΘΕΟΙ

Κτηνοβασία = γενετήσιος διαστροφή, κατά την οποία άνδρας ή γυναίκα συνουσιάζεται με ζώο.

Ψυχοπαθολογία: Κτηνοβασία ή ζωοφιλία καλείται η εκ του γενετησίου αισθήματος διαστροφή, κατά την οποία επιζητείται ή μετά κτηνών αφροδίσιος ομιλία.

Σύμπλεγμα θεού Πανός και Αίγας από μάρμαρο (Μουσείο Νάπολης)

Από τον 18ο αιώνα μέχρι σήμερα ότι θεωρούνταν «σκανδαλώδους περιεχομένου» παρέμεινε θαμμένο και κλειδωμένο στους πιο απομονωμένους χώρους του Μουσείου της πόλης, στην λεγόμενη «κρυφή αίθουσα», στην οποία η πρόσβαση ήταν δυνατή μόνο κατόπιν ειδικής αδείας.

Τώρα η «πορνογραφική συλλογή», όπως χαρακτηρίστηκε στην πρώτη έκθεση το 1819 είναι ανοιχτή στην δημόσια επίσκεψη. Ο Βανβιτέλι (Vanvitelli) έχει περιγράψει το έργο ως «άσεμνο αλλά όμορφο».Αναφορές για ανάλογες «κρυφές αίθουσες» μουσείων υπάρχουν και στην Ελλάδα.

Ο χρόνος θα δείξει αν αληθεύουν ώστε να κατανοήσουμε περισσότερο τους προγόνους μας και ιδίως την αρχαία θρησκεία σε όλες της τις μορφές και όχι όπως παρουσιάζεται από τους μεροληπτικούς «χειρούργους» νέο-Εθνικούς.